Tak się ostatnio zastanawiałem co jest podstawową przyczyną tego, że po dwóch latach Logline nie jest jeszcze wielkim międzynarodowym sukcesem. Oczywiście mógłbym zwalać winę na wszystko dookoła. Na to, że drogi się nam rozeszły z partnerem biznesowym, na błędy w planowaniu rozkładu środków czy masę innych powodów z życia startupu.

Sprawy idą do przodu i szanse na to, że wielki międzynarodowy sukces przyjdzie są duże. Oczywiście zawsze chciałoby się więcej i szybciej, ale nie od razu Rzym zbudowano. Uświadomiłem sobie jednak ostatnio jedną rzecz, która zarazem, jak mi się wydaje, jest podstawową przyczyną.

Co jest prawdziwym powodem?

Moja wrodzona skłonność do oszczędności, a w związku z tym chęć zrobienia wszystkiego samemu. Bo przecież jako prawdziwy Polak złota rączka jestem dobry we wszystkim (to akurat prawda). Potrafię programować, potrafię tworzyć grafikę, zarządzać kampaniami reklamowymi, rozmawiać z inwestorami. Do tego umiem jeszcze robić rozliczenia, prowadzić księgowość i rozwiązywać problemy prawne. Potrafię też prowadzić rekrutację, szkolić pracowników, zarządzać zespołem i rozwiązywać konflikty. Prawda jest taka, że tak naprawdę wszystko to umiem, co udowodniłem zarówno tworząc zgrany zespół w Afganistanie jak i budując startup w Singapurze. Umiem sobie poradzić z każdym napotkanym problemem, niezależnie od tego gdzie się znajduję.

Co z tym fantem zrobić?

Prawda jest jednak również taka, że są ludzie którzy w każdej z tych dziedzin są setki razy lepsi ode mnie. Bo zarządzanie ludźmi to jedna rzecz, wykonywanie to rzecz inna. Tak naprawdę przy dzisiejszym poziomie zaawansowania wiedzy w każdej dziedzinie, nie da się już być człowiekiem renesansu i być dobrym we wszystkim (pomimo tego, że bardzo bym chciał) także na pewno lekcja na przyszłość jest taka. Trzeba wyznaczyć kluczowe obszary, w których znalezienie kogoś dobrego jest na wagę złota. I tego kogoś znaleźć. Od tego zależy w dużej mierze to, czy firma urośnie. Od tego zależy przyszłość twojego startupu 😉