Pierwszą część tego postu napisałem w 2014 roku, świeżo po powrocie z Islamabadu. Na cześć drugą zbierałem się 3 lata. Teraz będą to więc bardziej wspomnienia i powidoki tego co tam doświadczyłem, całe szczęście Islamabad zapadł i dość dobrze w pamięć, nie będę więc musiał niczego zmyślać. Pierwsza część relacji z Islamabadu do przeczytania we wpisie Ukryty Diament Azji – Islamabad część 1.

Wyjazd do Pakistanu, nawet na krótko, to taki trochę wyjazd w nieznane. Z tego co zobaczyć można w mediach ciężko jest wyrobić sobie jakiekolwiek zdanie. Jeżeli już mamy jakieś skojarzenia to najczęściej negatywne, związane z atakami bądź radykalnym islamem.  Czasem również z tym co słyszymy od znajomych mieszkających w Wielkiej Brytanii którzy na co dzień spotykają – jak to zdarza się niektórym ująć – pakoli, czy brudasów. Islamabad bardzo pozytywnie mnie zaskoczył swoją czystością, otwartością i przede wszystkim niesamowitą ilością zieleni. Jak wszyscy jednak mówią, Islamabad nie do końca może reprezentować cały kraj. Jest to bowiem miasto zbudowane od podstaw, jako siedziba rządu i administracji, dobrze chroniona i z samymi lepiej sytuowanymi mieszkańcami.

Jak to zwykle bywa okazało się ze w Pakistanie jet dużo przyjemniej niż można by sądzić z relacji w mediach. Połowa grudnia a temperatura w ciągu dnia to 25 stopni, czy można wyobrazić sobie lepsze miejsce do życia (od razu odpowiem ze tak) ale tutaj tez jest całkiem przyjemnie, pełna relacja z Islamabadu już za parę dni.