Pora przyszła żeby z teorii przejść w czyny. Mimo że Singapur widziałem już na własne oczy wielokrotnie, zawsze znajdzie się coś nowego do zobaczenia. Nie jest więc dla mnie problemem wyjść na miasto i pokazać to i tamto wszystkim znajomym którzy przyjadą. Tym razem odwiedziła mnie Ania Turowska z którą znamy się od czasu studiów.

No i stało się z blogera stałem się vlogerem. Długo się zanosiłem z tym zamiarem, bo jak wszyscy dookoła wiedzą mam ciśnienie na sławę, ale jednocześnie też wcale sławny być nie chce. Tak więc edytowałem to wideo tygodniami (czego po jakości edycji nie widać), zastanawiałem się co dodać, co wyciąć, jaki komentarz nagrać, czym nagrać i jak to wszystko złożyć do kupy. Aż wczoraj po prostu nagrałem, złożyłem i na YouTube wrzuciłem.

Niezależnie od tego czy do Singapuru wybieracie się na wakacje, przeprowadzacie się na krótki kontrakt, czy też zamierzacie uczynić z miasta lwa swoją przystań na resztę życia, lokalizacja jest kluczem do wygodnego mieszkania. Singapur generalnie jest pod tym względem dużo bardziej łaskawy niż wiele innych stolic. Właściwie z każdego zakątka można w przeciągu maksymalnie godziny dojechać do centrum. Mówię tu o transporcie publicznym, samochodem najczęściej jest szybciej (ale nie zawsze). A więc gdzie mieszkać żeby pobyt był wygodny? (Aktualizacja Kwiecień 2019, zaktualizowane ceny)

Tak, nie przeczytaliście źle. Do Afganistanu jeździ średnio 30 tysięcy turystów rocznie (a przynajmniej tyle wydaje się wiz turystycznych). Musi więc tam być coś do zobaczenia. Nie jest to jednak kraj o którym ktokolwiek myślałem by w kategoriach wczasów pod Palmą (chociaż i to dałoby się zorganizować). Nikt o zdrowych zmysłach nie będzie też szukał niczego pokroju wakacji all inclusive w Afganistanie. Pewnie też myśląc Afganistan turystyka nie jest pierwszym co przychodzi wam do głowy. Ale dla wszystkich, którym znudziły się już zorganizowane wycieczki do pięciogwiazdkowych hoteli ( i którym znudziło się życie ogólnie) Afganistan ma do zaoferowania pewną dozę adrenaliny. Nigdy nie wiecie bowiem czy nie będziecie porwani, nie traficie na minę, czy też nie zdarzy się wybuch gdzie akurat postanowiliście się udać. Jakich atrakcji turystycznych nie możecie więc przegapić?

Z wielką ciekawością przeczytałem dzisiaj artykuł w Polityce o grzechach ‘elit’ które doprowadziły nas do obecnego tragikomicznego zestawu ludzi przy władzy. Zaciekawił mnie zwłaszcza fragment o studiach, które studiami nie były. Był to raczej produkt masowego kształcenia, w swoim składzie studia przypominający, coś jak wyrób czekoladopodobny, który z wyglądu brązowy jak czekolada, ale w smaku przypominający margarynę z cukrem. Sam jestem po części efektem takich studiów, Uniwersytet Szczeciński to taka uczelnia balansująca na granicy światów. Będąca jednocześnie ośrodkiem kształcenia tego i tamtego ale pretendująca do bycia fabryką elit.

Minęło jak z bicza trzasnął, ledwie się obudziłem na tym świecie, tamtego zimnego październikowego dnia a już mam 30 lat. Prawda jest taka, że czasem mijało szybko, czasem niemiłosiernie wolno. Ale podobno teraz już tylko z górki i najlepsze lata jeszcze przede mną.

Wiele osób wiedzie  do mojego bloga wiodą pytania “Czy Islamabad jest bezpieczny” bądź też “Czy Pakistan jest bezpieczny”. Myślę że pytanie to jest dość zasadne i dobrze postawione. Ci którzy szukają trochę większych wrażeń w podróży, ale niekoniecznie chcą od razu umierać, zamiast Afganistanu właśnie Pakistan najczęściej wybierają. Byłem w Islamabadzie jakiś już czas temu, czułem się tam zupełnie bezpiecznie. Od tego czasu jednak sporo się zmieniło. 

Czasem gdy za oknem robi się zimno, ciemno i deszczowo myślami zaczynam wracać do przyjemnych i ciepłych chwil. Dla mnie takim momentem był pobyt na tropikalnej wyspie Siargao na Filipinach. Oczywiście pisząc to, za oknem być może i jest deszczowo, ale zimno jest tylko u mnie w pokoju, bo klimatyzację ustawiłem na 17 stopni. Niezależnie od przyczyn jednak, miło czasem wrócić do chwil w których jedyne co się liczy to piasek pod nogami, słońce prażące skórę i fale pieszczące brzeg.

Na pewno w czasie podróży do południowej Europy zdarzyło wam się kiedyś próbować lokalnych winogron. W środku lata, wyciągnięte prosto z lodówki, ociekające słodkim sokiem są nieporównywalnie lepsze od tego co  możemy kupić w supermarkecie. Być może równać się mogą z nimi winogrona z waszej działki, jeżeli rosną w szczególnie nasłonecznionych miejscach. U mojej Babci winogrona zawsze smakowały raczej jak niedojrzały rabarbar, kwaśne tak że aż buzie wykręcało (ale inne owoce są pyszne, zwłaszcza maliny, pozdrawiam Cię Babciu 😉 )

Kuala Lumpur wygląda trochę jak pałac szlachcica który przez lata roztrwonił swój majątek, srebra rodowe wciąż jednak pysznią się na wystawie w kredensie. To miasto które niektórych zachwyca, innych odrzuca, ale jednocześnie nie jest przesadnie pełen skrajności. Ciężko by na przykład było Kuala Lumpur porównać do miast takich jak Delhi czy Manila, gdzie bieda jest ekstremalna ale bogactwo też potrafi się przelewać. Kuala Lumpur to dobry przykład dość udanej mieszanki praworządności i pewnej dozy luzu.